Nieuws: ICE testritten geslaagd: met succes 200km/h gehaald!
Het waren spannende dagen voor de bouwers van de Hanzelijn: is de nieuwe spoorverbinding in de praktijk ook geschikt voor 200km/h? Afgelopen maandag kwam een ICE hogesnelheidstrein uit Duitsland naar Swifterbant om te worden voorzien van testapparatuur. Dinsdag werden de eerste ritten verreden met de lange witte trein. De snelheden werden steeds iets opgevoerd. Uiteindelijk werd woensdag de 'magische' 200km/h behaald op het tracé tussen Lelystad en de Drontermeertunnel en op het stuk Kampen-Zuid tot aan knooppunt Hattemerbroek.Voor de 'treinspotters' was het een unieke gelegenheid: drie dagen lang in de middag- en avonduren een buitenlandse hogesnelheidstrein over een nog niet in gebruik zijnde spoorlijn. Ik trok er daarom zelf ook op uit. Allereerst kon ik maandag de ICE op de Hanzeboog op de foto zetten. De overbrengingsrit werd verreden via Arnhem, Deventer en Zwolle. Naar het schijnt zou de machinist van de ICE geen 'wegbekendheid' hebben gehad op het traject Amersfoort - Almere, waardoor deze route gekozen werd. Dat leverde een plaatje op van een ICE op de Hanzeboog, een niet alledaags gezicht.
Dinsdagmiddag- en avond werden de eerste echte testritten over de Hanzelijn gereden. Gekeken werd onder andere naar hoe het beveiligingssysteem ERTMS zich ging houden bij deze snelheden, wat de effecten waren qua geluid(soverlast) en of de trein met 200km/h door de Drontermeertunnel kon rijden zonder dat (door de drukgolf) onderdelen los kwamen te zitten.
De Flevopolder leent zich uitstekend voor typische Hollandse vergezichten. Ik stond dinsdagavond bij het viaduct van de Elandweg en heb de ICE driemaal langs zien komen. Een bijzonder gezicht, maar het leek er op alsof de 200km/h nog niet behaald werd. Immers, de voertuigen op de pas geopende N307 werden maar net ingehaald door de ICE.
Bekijk alle foto's, klik hier! (foto's dinsdag)
De ICE ter hoogte van viaduct Elandweg bij Dronten. De foto is genomen in de richting van Lelystad.
De volgende dag - de woensdag - begon het spannender te worden. Zou ik de ICE met 200km/h over de Hanzelijn zien rijden. Mijn eerste locatie was dicht bij huis: de Burgemeester Hardenbergweg bij Zalk ter hoogte van de provinciegrens. Omstreeks vijf voor zes 's avonds kwam de ICE met een redelijke vaart aangereden uit de richting van Zwolle. De trein reed harder dan de avond er voor naar het gevoel, maar het leek er toch op dat de 200km/h nog niet gehaald was op dit punt.
Bekijk alle foto's, klik hier! (foto's woensdag)
Met behulp van de doorkomsttijden van dinsdagavond en de doorkomsttijd van de ICE van de passage bij Zalk kon ik berekenen dat ongeveer vijftig later de ICE weer langs Kampen zou komen. Dat leek bijna te kloppen: de trein rijdt door richting Almere Oostvaarders en keert dan terug naar Zwolle, maar zo'n ritje op en neer kost zo'n uur en tien minuten. Omstreeks drie over zeven 's avonds komt de testtrein met een snelheid van ongeveer 160km/h door de boog bij Kampen. Een tegenlicht foto - iets wat niet gebruikelijk is in de treinenfotografie - gaf een - voor mijn gevoel - ultiem zomers plaatje.
Bekijk alle foto's, klik hier! (foto's woensdag)
Precies een half uur later passeerde de ICE weer richting Lelystad. De trein vertrok vaak vanaf station Zwolle achter de stoptrein naar Amersfoort. Ik besloot na mijn bezoekje in Kampen nog even naar de overkant van het Drontermeer te rijden, op aanraden van een mede-treinenspotter. Na eerst verkeerd gereden te zijn, kwam ik aan op het viaduct van de Oudebosweg, tussen de Drontermeertunnel en Dronten. Een prachtige locatie waar het echt enorm rustig was. Hooguit een keer in de vijftien minuten een passerende auto, maar verder enkel rust. De wolkjes schuiven voorbij en het is wachten... heel lang wachten. De seinen richting de Drontermeertunnel bleven op rood staan, dus het was nog even wachten.
Ondertussen ben ik maar gaan kijken naar het landschap, de strakke lijnen in het landschap en de Hanzelijn zelf. Een kwartier voor de passage van de testtrein zie ik in de richting van de Hanzeweg een aantal kleine stipjes op de weg. Na een paar minuten wachten zie ik dat het een groepje wielrenners is. Plots versnellen ze. Ze gebruiken het viaduct voor een bergsprintje. Het viaduct doet dienst als een ware col uit de buitencategorie en de sprint wordt gewonnen door de wielrenner met de sterkte benen. Ik lach, maak wat foto's en de wielrenners lachen terug. Prachtig.
Bekijk alle foto's, klik hier! (foto's woensdag)
Na heel lang wachten springt dan eindelijk het seintje op groen en dan weet je dat er een pad ingelegd is voor de ICE. Terwijl ik rustig mijn camera weer gereed maak, schuift er weer een wolkje voor de zon. "Nog even wachten ICE, nog even..." denk ik in mijzelf. Het geluk blijkt aan mijn zijde als ik zie dat de zon weer terugkomt en als blijkt dat er verder geen grote wolken meer in de aanvoerrichting zitten.
In de verte hoor ik het geluid van een trein en ik zie door mijn zoomlens dat een viaduct verderop de drie fotografen klaar gaan staan voor de passage van de testtrein. In een rap tempo zie ik de trein mijn kant op komen. Het lijkt wel alsof de trein echt heel hard gaat! En inderdaad, met een voor het gevoel behoorlijke snelheid komt de ICE langs rijden. De foto die ik vervolgens maak maakt mij erg blij. De ICE in het polderlandschap, een windmolen, een mooi lijnenspel in het veld en in de ruiten van de ICE is de zomerse avondzon te zien. Yes, dit is dé plaat. Na deze foto besluit ik om naar huis te gaan. Morgen (donderdag) is er immers nog een dag.
Bekijk alle foto's, klik hier! (foto's woensdag)
Het is donderdag, de dag dat de pers uitgenodigd is om mee te rijden met de ICE. In de uitnodiging die ik van ProRail heb ontvangen staat dat we rond 15.00u verwacht worden op station Almere Oostvaarders, maar aangeraden wordt om 'wellicht iets eerder te komen voor de zekerheid', want de trein missen... dat wil je natuurlijk niet! En dus stond ik vanmiddag omstreeks kwart over twee op het station in Almere, alwaar collegafotograaf Dick van de Graaf van de Drontse Hanzelijn website ook al aanwezig is. Na lang wachten blijkt dat de woordvoerder van ProRail beneden bij een snackwagen alle pers verzamelde en uiteindelijk besloten wij daar ook maar even te gaan staan. Na wat telefoontjes en smsjes bleek echter dat de trein behoorlijk wat vertraging had. De ICE arriveerde pas omstreeks 16.46u op het station. "Gelukkig regent het nog niet" dachten wij bij ons zelf.
Bekijk alle foto's, klik hier! (foto's donderdag)
Bij het arriveren van de trein wordt het druk op het perron. De pers en enkele belangrijke personen van de bedrijven die meewerken aan de testen stappen in de trein en ieder zoekt zo zijn plek. In de trein zijn twee televisies geplaatst, waarop beelden te zien zijn van wat de machinist ziet en de snelheidsmeter. Het eerste stuk tussen Almere en Lelystad rijden we 'slechts' 140km/h. Op station Lelystad maken we nog een tussenstop, waarna we vervolgens in na de bocht bij Lelystad Opstel op snelheid beginnen te komen. 160. 170. 180. 190... De spanning stijgt in de trein. En ja hoor, de 200km/h is bereikt!
Bekijk alle foto's, klik hier! (foto's donderdag)
Buiten ons vliegt het landschap voorbij en op de schermen zien we wat de machinist allemaal ziet. Ik loop richting de cabine en door de open deur is ook prima te volgen wat er allemaal opdoemt. Station Dronten passeren we met 200km/h. Dat gaat erg snel. Vervolgens rijden we weer een stuk door de polder, om vervolgens met hoge snelheid de Drontermeertunnel te passeren. Iedereen merkt vervolgens dat we snel dalen: mijn oren zitten dicht en ondanks het slikken blijven ze dicht zitten.
Bekijk alle foto's, klik hier! (foto's donderdag)
Het beveiligingssysteem laat weten dat moeten afremmen, want de boog bij Kampen nadert. Met 160km/h rijden we door het station om vervolgens na de wisselstraat weer te versnellen. De N50 wordt met een snelheid van wederom 200km/h voorbij gereden. Prachtig, wat gaat dat snel. Voordat we er erg in hebben naderen we alweer het einde van de Hanzelijn. Na het passeren van de A28 verspringt het beveiligingssysteem weer naar ATB en moeten we terug naar 140km/h. We kruisen de IJssel via de Hanzeboog en rijden Zwolle binnen.
Bekijk alle foto's, klik hier! (foto's donderdag)
Nadat de machinist heeft 'kopgemaakt', wachten we tot het dwergseintje groen toont. We rijden dezelfde weg weer terug, echter ditmaal via het andere spoor. De Hanzeboog passeren we weer en we duiken met 140km/h de Hanzelijn weer op, waarbij ATB weer ingeruild wordt voor ERTMS level 2. De snelheid wordt weer opgevoerd en al snel zitten we weer op de 200km/h.
Bekijk alle foto's, klik hier! (foto's donderdag)
De terugreis verloopt snel: de geplande tussenstop in Dronten slaan we over. Onderweg valt op hoeveel fotografen er wel niet op de viaducten staan. Het lijkt haast wel, alsof elk viaduct zijn eigen spotter heeft. Na een rit van een kleine 20 minuten komen we stil te staan voor een rood sein bij Lelystad Opstel. Omdat we onze stop bij Dronten hebben overgeslagen, kwamen wij te vroeg aan bij Lelystad terwijl er nog geen plek was en er nog kruisend 'verkeer' is richting het opstelterrein. Twintig minuten later springt het seintje op groen en vervolgen wij onze weg richting Lelystad. Op het station van Lelystad worden enkele passagiers afgezet, waarna we naar Almere Oostvaarders rijden. Daar aangekomen stappen we allemaal weer uit na een onvergetelijke rit over de Hanzelijn.
Tijdens de twee ritten heb ik nog wat video's gemaakt. Deze ga ik morgen (vrijdag) nog uploaden. ProRail heeft zelf ook een filmploeg ingezet en er zijn ook beelden gemaakt vanuit de cabine. Deze trajectbeelden zouden nog integraal (dus het hele traject, zonder versnellen) op YouTube worden gezet... althans, dat is de belofte. Hopelijk kunnen we die beelden dan ook binnen enkele weken op het internet terug kijken. Want er zal ongetwijfeld genoeg interesse voor zijn! :-)
Het testteam, het treinpersoneel en ProRail wil ik via deze weg danken voor deze unieke ervaring!
Bekijk alle foto's, klik hier! (foto's donderdag)
Geplaatst op: 07-06-2012 00:00.00
Reacties
michael grimberg schreef op Don 05 Jul @ 11.12u: |
zielig in de 60 ger jaren van de vorige eeuw was 200 per uur al gebruikelijk |